خوردن ماهی در روز اول عید مرسوم است، ماهی نمادی از حیات است و در ایران خوردن ماهی سفید بیش از سایر گونه‌ها ارجحیت دارد. در این مطلب قصد داریم شما را با صنعتی به نام صنعت غذای دریایی آشنا کنیم. صنعتی که در ایران نیز بعنوان یک رکن اقتصادی مهم شناخته شده است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های توسعه صنعت غذای دریایی در کشورهای پیشرفته توجه به ملاحظات زیست‌محیطی است که ما در این مطلب به بررسی این موضوع پرداخته ایم. با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.
ارزش‌گذاری زیست‌محیطی
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های توسعه صنعت غذای دریایی در کشورهای پیشرفته توجه به ملاحظات زیست‌محیطی است. در حال حاضر استانداردهای اولیه این صنعت بر موضوع کنار گذاشتن جعبه‌های مقوایی بالاخص در مورد آبزیان صیدشده تاکید دارند چرا که اینکار نه‌تنها استفاده از مواد قابل‌بازیافت را تشویق خواهد کرد بلکه در عین حال فاکتور مهمی است که مدت زمان ماندگاری غذا را افزایش خواهد داد. جعبه‌های مخصوص حمل و نقل مواد غذایی دریایی استاندارد هم‌اکنون از انواع قابل شستشو هستند.
رستوران‌های بزرگ و مجهز در اقصی نقاط جهان نیز موظف به بازگرداندن این جعبه‌ها به شرکت‌های تولیدی هستند تا مراحل پاکسازی و استریل مجدد بر روی آن‌ها اعمال شود. یکی دیگر از موارد قابل‌تامل در این صنعت کاربرد یخچال‌ها و محفظه‌های مبرد پیشرفته است.
از دهه ۵۰ م. به بعد تکنیک‌های ردیابی، گرفتن، فرآوری و بالاخص نحوه جابجایی و حمل آبزیان صیدشده دستخوش تغییر گردید. تورهای موسوم به تراولر (Trawler) که زمانی بواسطه حجم صید انبوه در دنیا طرفداران زیادی داشتند، امروزه به دلایل متعدد از جمله وارد ساختن خسارات جدی به بستر دریا و صید گونه‌های ارزشمند غیرخوراکی دیگر در صنعت مدرن شیلات کنار گذاشته شده‌اند با این وجود در ایران استفاده از تراولرها کماکان شایع است.
تکنولوژی بسته‌بندی و انجماد آبزیان صید شده نیز دستخوش تغییرات فراوان شده است تا آسیب‌های زیست‌محیطی به حداقل برسد. از آنجایی که برخی از ماهیان نظیر ماهی آبی، ماکرل، هرینگ و ساردین‌ها به آسانی یخ نمی‌زنند لذا تکنیک‌ها در مورد گونه‌های مختلف متفاوت است که از آن جمله می‌توان به یخ‌پوش کردن (فرو بردن ماهی در آب نمک – قرار دادن آن در محفظه‌های فلزی بزرگ و انجماد به دفعات و نهایتاً بسته‌بندی سریع در داخل قایق)، فریز کردن فیله ماهی در آب (شستشو با آب نمک و قرار دادن ماهی در کیسه‌های مخصوص آب جهت انجماد) و فریز کردن ماهی در محفظه‌های بدون آب (شستشو با آب نمک و قرار دادن ماهی در کیسه‌های خالی و بدون‌هوا) اشاره کرد.
